یادداشت: نادر کریمی جونی

ایران و اروپا؛ واگرایی بیشتر

نمایندگان مجلس ایران درصدد هستند تا فردا، یکشنبه، در پاسخ به مصوبه پارلمان اروپا طرح های مقابله به مثل را تصویب کنند و ارتش های اروپایی را براساس رفتار حکومت شان در قبال سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در گروه های تروریستی جای دهند. اگرچه پارلمان اروپا این قطعنامه را علیه یک نهاد نظامی ایران تصویب کرده است اما هنوز این قطع نامه از سوی شورای وزیران اروپا تصویب نشده و اگر در این شورا به تصویب نرسد یا تصمیم گیری برای آن به عهده دولت ها گذاشته شود، آن گاه مصوبه پارلمان اروپا برای کشورهای اروپایی لازم الاجرا نیست.
با این حال چه این قطعنامه به عنوان مصوبه، رای شورای وزیران اتحادیه اروپا را کسب کند و چه وزیران اروپایی تصمیم دیگری اتخاذ کنند، روندی که منجر به وقوع تحولات اخیر شد، پیام های خوبی را برای کشورمان به همراه ندارد. در واقع این روند و آن چه اتفاق افتاد از پیچیده تر شده اوضاع و نیز مناسبات ایران با کشوهای اروپایی حکایت می کند. مقامات جمهوری اسلامی ایران البته تصریح می کنند که تصمیم خود را گرفته اند و حاضر نیستند که در مقابل زیاده خواهی و بدعهدی اروپایی ها سکوت یا مماشات کنند. آن ها هم چنین در مورد توافق هسته ای با صدای بلند می گویند که هیچ چیز را به برجام و رفع تحریم ها گره نزده اند. اما همین مقامات در عین حال از ادامه تحریم ها ناله می کنند و ایالات متحده و اروپا را برای تداوم تحریم های اقتصادی آماج حملات لفظی خود قرار می دهند. روشن نیست که آیا ادعای بی تاثیر بودن تحریم ها بر اوضاع ایران صحیح است یا نه، اما این که امیرعبداللهیان مصرانه اعلام می کند که پنجره ای که هم اکنون برای توافق باز است، همیشه باز نخواهد ماند، احتمالا به معنای نیازمندی و یا دست کم علاقمندی ایران به عادی سازی مناسبات اقتصادی خود با جهان و رفع تحریم هاست.
نمی توان انکار کرد که قطعنامه اخیر اروپا حاصل طی کردن مسیری است که از زمان خریدن و بی توجهی دیپلمات های ایرانی به حل مشکل برجام و پایان دادن به گفتگو های وین آغاز شد. در آن موقع بسیاری از تحلیلگران داخلی به وزارت امور خارجه توصیه کردند که از فرصت تغییر دولت در کشورمان استفاده کند و گفتگوهای وین را به سرانجام برساند اما مقامات کشورمان این توصیه ها را جدی نگرفتند و زمان برای حصول نتیجه از دست رفت. حمایت دوفاکتوی ایران از حمله روسیه به اوکراین که بعدها آشکارتر و البته جدی تر شد و اکنون با دادن تجهیزات نظامی ایرانی به روسیه، وارد فاز جدید و البته غیرقابل بازگشت شده است، معادلات جدیدی بر مناسبات ایران و اروپا حاکم کرد. معادلاتی که سبب فاصله گرفتن اروپایی ها از ایران و سردتر شدن روابط تهران با قاره سبز شد. حالا اروپایی از ادامه و تشدید ناآرامی ها در ایران حمایت می کنند و این حمایت تاثیر روانی بر ادامه و نیز تشدید ناآرامی در کشورمان داشته است. ایران نیز در مقابل اگرچه گزینه های زیاد و موثری در دست ندارد اما با قراردادن ارتش های اروپایی در فهرست گروه های تروریستی و اعمال برخی اقدامات خصمانه مانند سخت گیری درباره تردد ناوگان نظامی اروپا در خلیج فارس این رفتار اروپا را تلافی خواهد کرد.
در این صورت ابرهای تیره آسمان روابط ایران و اروپا ضخیم تر و سهمناک تر می شوند، بدون آن که امیدی به بارش باران و نمایان شدن خورشید از پشت این ابرها وجود داشته باشد.

پایان پیام./

به این مطلب امتیاز دهید.
تبلیغات