به‌رغم جوان بودن، شوق زیادی برای رسیدن به اهداف هنری‌اش دارد که با مشوق خانواده و بهره‌گیری درست از فرصت‌ها، آثار هنری متعددی را خلق کرده است. به عنوان یک سازنده زیورآلات دست‌ساز، در ابتدا با استفاده از فضای اینستاگرام و تبلیغات مجازی محصولات خود را به مخاطبان معرفی کرد و هم‌اکنون سودای گسترش این هنر و آموزش آن به علاقه‌مندان را در سر می‌پروراند. این بانوی هنرمند و خلاق، خانم پریا شکروی است که از دوران کودکی به نقاشی علاقه‌مند بوده و اهداف بزرگی را برای آینده خود ترسیم کرده است. ماهنامه “دنیای سرمایه‌گذاری” در گفتوگو با این بانوی هنرمند، به بررسی ابعاد مختلف فعالیت در حوزه‌های هنری پرداخته که شما مخاطبان را به مطالعه آن دعوت می‌کنیم.
در خصوص عمده‌ترین فعالیت‌های خود در دنیای هنر توضیحاتی ارائه فرمایید.
پس از فراغت از تحصیل از رشته معماری در سال ۱۳۹۶، با توجه به کشش درونی خود از دوران کودکی و همچنین توانایی و علاقه‌ای که به فعالیت‌های هنری داشتم، به انجام کارهای مختلف هنری روی آوردم که از مهمترین آن می‌توان به نقاشی روی بوم اشاره کرد. از آنجایی که در این مسیر، همواره خانواده به عنوان یکی از اصلی‌ترین مشوق‌های من بوده، در حال حاضر در زمینه‌های مختلف هنری مانند نقاشی، تابلوسازی، رزین، ساخت سبدهای گیفت، تولید اکسسوری لباس بانوان مانند گل سینه، پلاک سینه و… فعالیت دارم که بخش‌های مختلف آن در صفحه اینستاگرام من به نشانی (pariya_jewelry) قابل مشاهده است.
شما در زمینه ساخت زیورآلات هم فعالیت دارید. این کار را بر چه اساس و با چه انگیزه‌ای آغاز کردید؟
با توجه به شیوع کرونا و محدودیت‌های حاصل از آن، با کمترین امکانات موجود به فکر ساخت زیورآلات افتادم که معمولا در همه سنین مختلف، طرفداران و مخاطبانی دارد. البته سال‌ها پیش نیز چنین فعالیتی را با استفاده از بافت، گره زدن و نخ‌های مختلف انجام می‌دادم و با توجه به مطالعاتی که در زمینه انرژی سنگ‌ها داشتم، در دست‌سازه‌هایم از موادی مانند مفتول و سنگ استفاده می‌کردم که خوشبختانه نتایج خوبی از آن حاصل شد. هرچند که باید گفت، با بروز تحریم‌ها، مواد اولیه مورد نیاز برای تولید این نوع از محصولات هنری دیگر وارد نمی‌شد و از طرفی، مواد داخلی نیز از کیفیت کافی برخوردار نبود، بر همین اساس وقفه‌ای اندک در این فعالیت‌ها پیش آمد. با این حال این کار به‌طور کامل متوقف نشد و برخی از محصولات هنری در فضای مجازی از جمله اینستاگرام مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. از همان ابتدای شروع این کار به دنبال ارائه طرح‌ها و محصولات مورد علاقه مخاطبان در فصول و زمان‌های مختلف بودم که نمونه آن، محصولات متناسب با فصل بهار و شروع سال جدید برای سفره هفت‌سین یا محصولاتی برای شب یلدا، ولنتاین و… بود. ناگفته نماند، پلاک‌های مورد استفاده در محصولات خریداری می‌شود، ولی کار بافت، ترکیب رنگ و چیدمان محصولاتی مانند گوشواره، پابند، گلوبند و… را خودم انجام می‌دهم. همان‌طور که ذکر شد، جنس اکثر دست‌سازه‌های من از سنگ است و به منظور استفاده بیشتر قشرهای مختلف در آن از نقره، استیل، طلا و… نیز استفاده می‌شود.
یکی از علایق هنرمندان، آموزش به دیگران است. شما در این زمینه چه گام‌هایی برداشته‌اید؟
همیشه به آموزش دادن، علاقه‌مند بوده‌ام و به این منظور تلاش‌های زیادی انجام داده‌ام که از جمله آن، ارائه آموزش به برخی از افراد نزدیک و آشنا در یک اتاق کوچک ۵ متری و به دنبال آن، تولید دو هزار قطعه هنری با استفاده از امکانات کم بوده است. البته آموزش‌ها به صورت مجازی و حضوری انجام شده، هرچند که برای ارائه آموزش‌های گسترده‌تر با محدودیت مکان روبه‌رو هستم. البته به این منظور به سرای محله منطقه سکونت خود مراجعه کرده‌ام، اما از من سابقه کار و مدرک درخواست کردند، در حالی که معمولا علاقه‌مندان این حوزه خود را ملزم به دریافت مدرک نمی‌دانند؛ هرچند شاید این تفکر اشتباه باشد.
همان‌طور که می‌دانیم، جلب اعتماد مشتریان برای خرید آثار هنری یا حتی دست‌سازه‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. شما به عنوان سازنده زیورآلات دست‌ساز، چه اقداماتی در این خصوص انجام داده‌اید؟
یکی از پارامترهای مهم در جلب رضایت مشتریان، جلب اعتماد آنان است، چراکه بسیار پیش آمده از صفحه‌های اینستاگرامی خریدی انجام داده‌ام، اما در ارسال محصول و تحویل به موقع آن مشکلات زیادی وجود داشته است. شخصا به مشتریان خود این اطمینان را داده‌ام که اگر محصول ساخته شده، مشکلی داشته باشد، می‌توانند آن را مرجوع کنند. همچنین مشتریان ساکن تهران می‌توانند قبل از خریداری محصول مورد نظر، به صورت حضوری آن را ملاحظه کنند تا بین من و مشتری اعتماد شکل بگیرد که البته همین موضوع باعث شده که برخی از مشتریان چندین و چند بار خرید خود را تکرار نمایند.
در خصوص معرفی محصولات دست‌ساز و نقاشی‌های خود در گالری‌ها با چه مشکلاتی مواجه هستید؟
بارها تلاش کرده‌ام تا از طریق فضای اینستاگرام و بلاگرهای فعال، فعالیت‌های خود را معرفی کنم. علاوه بر این، با نمایشگاه‌ها و گالری‌های مختلف برای عرضه محصولات و آثار هنری خود صحبت‌هایی داشته‌ام، اما موفقیت‌آمیز نبوده، چراکه از نظر برخی از آنان، کارهای زیادی برای ارائه وجود دارد که آن‌ها را از پذیرش محصولات جدید بی‌نیاز می‌کند. برخی هم بر این باور بودند که محصولات و آثار هنری من، باکیفیت و زیبا است و مسئولیت نگهداری از آن‌ها ممکن است، دشوار باشد.
شما از طریق صفحه اینستاگرام خود، مشاوره‌هایی را در خصوص انتخاب مناسب دست‌سازه‌ها ارائه می‌دهید. معمولا این مشاوره‌ها چگونه انجام می‌شود؟
این امر بستگی به نیاز مشتریان، سن، روحیه و علایق آنان دارد. برخی‌ها به سنگ‌های معدنی کشش دارند که با سنگ‌های درجه یک کاملا متفاوت است و ساخت آن، نیاز به زمان زیادی دارد. در حال حاضر برخی از مواد اولیه مورد نیاز مانند سنگ فیروزه در کشور وجود دارد، اما اکثر مواد اولیه باید از خارج وارد شود که برخی از آن کیفیت بالا داشته و برخی نیز به اسم باکیفیت عرضه می‌شوند. در سال‌های پیش که کرونا در مرحله بحرانی قرار داشت، مشکلات زیادی برای واردات مواد اولیه باکیفیت وجود داشت بودیم، اما بعد از برطرف شدن کرونا، تنوع محصولات بیشتر شد. البته در اکثر مواقع از مشتریان می‌خواهم تا مواد خریداری‌شده را ببینند و در صورت رضایت از آن در محصولات هنری استفاده شود.
شما در زمینه ساخت تابلوهای حجمی چوبی هم فعالیت دارید. در خصوص چگونگی تولید آن توضیح دهید.
تمام مواد مورد استفاده در این تابلوها از چوب، فرآورده‌ها و دورریختنی‌های چوب و همچنین عناصر طبیعی مانند گل و برگ است که در طبیعت یافت می‌شود. پس از ترکیب‌بندی مواد اولیه و با استفاده از عکس‌های قدیمی روستاها مانند ابیانه، ماسوله و… تابلوهای حجمی چوبی را می‌سازم. تاکنون نیز تعداد زیادی از این تابلوها را ساخته‌ام که برخی از آن‌ها به فروش رفته است.
قیمت‌گذاری محصولات را بر چه اساسی انجام می‌دهید؟
قیمت‌گذاری، کاملا وابسته به مواد مورد استفاده در محصول است. برخی از مواقع مشتری محصولی را می‌پسندد و مشتاق خرید آن است که من با کاهش دستمزد، محصول را با قیمت مناسب در اختیار او قرار می‌دهم. محصول تولیدشده با نخ، با محصولی که از سنگ ساخته می‌شود، از نظر قیمتی کاملا متفاوت است. از طرفی، مدت زمانی که برای تولید یک محصول نیاز است، انواع مواد به کار رفته و موارد دیگر نیز در قیمت‌گذاری موثر است. در حال حاضر دست‌سازه‌های من، مشتریان زیادی از اقصی نقاط کشور از جمله قم، شیراز و… دارد. البته برخی از محصولات مربوط به آقایان که هم ساده‌تر و هم کم‌حجم‌تر بوده و مدت‌زمان کمتری برای ساخت آن نیاز است، به صورت عمده‌فروشی عرضه می‌شود.
با نگاهی به صفحه اینستاگرام شما می‌بینیم که ابتدای معرفی هر محصول با چهره‌ای از خودتان آغاز می‌شود. این کار با چه هدفی صورت می‌گیرد؟
ماجرای تصویری که من برای صفحه اینستاگرام انتخاب کردم، در ابتدا با گرفتن مشورت از افراد خبره و آموزش‌دهنده شروع شد. آن‌ها پیشنهاد دادند که برای این کار از عکس چهره خودم استفاده کنم تا مخاطبان به ربات نبودن آن مطمئن شوند. با توجه به این موضوع و همچنین به منظور محافظت از ریسک‌های موجود در ارائه عکسی از چهره واقعی‌ام، عکس چهره خود را تغییر و به حالت کارتونی درآوردم تا هم شباهت زیادی با خودم داشته باشد و هم به صورت فانتزی‌تری دیده شود، بر این اساس از عکس و صدای خودم برای این کار استفاده کردم و جمله‌هایی را به کار بردم که گویای احساساتم باشد.
تا چه اندازه می‌توان به شکوفایی اقتصاد هنر خوش‌بین بود؟
متاسفانه در کشورمان، مردم برای هنر ارزش چندانی قائل نیستند و تصور می‌کنند، آنچه که به نام محصول هنری توسط یک هنرمند تولید شده، صرفا باید در قالب کادو یا هدیه به دیگری عرضه شود. هرچند که من بسیاری از این محصولات را به دوستانم در قالب هدیه بخشیده‌ام و تعدادی از آنان نیز به شدت قدردان آن بوده و شاید در صدد جبران برآمده باشند، اما برخی چنین تصور می‌کنند که در عالم دوستی، گرفتن چنین کادوهایی دور از انتظار نیست. از سوی دیگر، زمانی که برای عرضه یا فروش این محصولات محدودیت‌هایی وجود دارد، شاهد این محدودیت‌ها در امور دیگری مانند آموزش، تولید و… نیز خواهیم بود. با توجه به این امر دغدغه کنونی بسیاری از هنرمندان فروش محصولات، استقبال یا عدم استقبال مردم از آن و گسترش بازار آن با توجه به کاهش قدرت خرید مردم است.
چه افقی را پیش روی فعالیت‌های هنری خود متصور هستید؟
شاید تصور آینده چندان کار راحتی نباشد. از نظر من، آینده در همین زمان حال است. تا جای ممکن در تلاش هستم تا نواقص کارم را جبران کنم. ترجیح می‌دهم که به آینده نزدیک فکر کنم تا به آینده‌ای دور و دراز که شاید قابل پیش‌بینی نباشد. به اعتقاد بنده، مراحل استعدادیابی باید از همان روزهای اول به‌درستی صورت می‌گرفت. در آن دوره‌ای که ما مشغول تحصیل بودیم، بررسی استعدادهای افراد به چند درس به‌خصوص معطوف می‌شد و هنر از ارزش و اهمیت چندانی برخوردار نبود، بر همین اساس دانش‌آموزانی که در همه دروس به یک نسبت توانا بودند، اما در دروس مورد نظر معلمان عملکرد مطلوبی نداشتند، به دید مثبتی نگاه نمی‌شدند. با توجه به این موضوع یکی از ملزومات مدارس، شکل‌گیری درست فرآیند استعدادیابی است تا افراد در آینده در جایگاه درست و مناسب خود قرار گیرند.
انتهای پیام/
