نمایندگان مجلس شورای اسلامی متهم به مانعتراشی و حاشیهسازی برای دولت سیدابراهیم رئیسی شدهاند. همین چند هفته بعد از تعطیلات عید کافی بود تا موضوع مخالفت با تصمیمسازیها و تصمیمگیریهای دولت سیدمظلومان اوج بگیرد و علاوهبر آنکه از وزیران و اعضای کابینه خواسته میشود تا بهطور داوطلبانه کنار بروند و جای خود را به چهرههای قویتر و تواناتر بسپارند، از خود رئیسجمهور نیز خواسته میشود تا قبل از شدید شدن آسیبها و وارد شدن زیانهای جدیتر، خود استعفاء دهد و زمینه را برای انتخاب یک رئیسجمهور و کابینهای توانا فراهم سازد.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی پس از آنکه از همکاری سیدابراهیم رئیسی و اطرافیانش مایوس شدند، خود آستین بالا زدند و طرحهای استیضاح وزیران مختلف را به هیات رئیسه پارلمان تقدیم کردند و برخلاف آنچه گفته یا ادعا میشود، تنها تیم اقتصادی دولت هدف انتقادها و استیضاح نمایندگان مجلس قرار نگرفته، بلکه علاوهبر اعضای این تیم وزیران امورخارجه، آموزش عالی و فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز آماج انتقادها قرار گرفتهاند و برخی نمایندگان خانه ملت تصریح کردهاند که برای استیضاح این وزیران نیز طرحهایی تهیه و امضاهایی جمعآوری شده که در آینده این تقاضاها برای استیضاح تقدیم هیات رئیسه خواهد شد. در مقدم کار، برای دومینبار ظرف مدت کمتر از شش ماه گذشته استیضاح سیدرضا فاطمی امین به هیات رئیسه مجلس تقدیم و وصول آن بهطور رسمی از جانب این هیات اعلام شده است.
اگر تقاضا برای برکناری برخی مقامات دیگر، ازجمله معاون اول، معاون اقتصادی و برخی تصمیمسازان در نهاد ریاست جمهوری را که از جانب نمایندگان مجلس شورای اسلامی و برخی چهرههای ارشد اقتصادی و صنفی در کنار استیضاحهای گفته شده قرار دهیم، آن گاه باید اذعان کرد که اگرچه بهعنوان مقامات اجرایی و سربازان صف، وزیران بیشترین انتقاد را تحمل میکنند؛ اما ناظران مسائل کشور و ازجمله اعضای خانه ملت، ستاد دولت را هم در پدید آمدن مشکلات یا دستکم پیچیدهتر شدن و نیز حل نشدن معضلات اجتماعی، اقتصادی کشور مقصر میدانند و خواهان کنار رفتن آنها هستند. در این صورت در برابر آنچه رخ داده و مشکلاتی که پیچیدهتر شدن یا حل نشده است، نه فقط مجریان ارشد دولت که فرماندهان دولت سیدابراهیم رئیسی نیز مسئول هستند و باید در قابل وضعیت نامطلوب فعلی پاسخگو باشند. در کنار نمایندگان مجلس شورای اسلامی البته فعالان بخش خصوصی نیز از وضعیت فعلی ناراضی و ناراحت هستند و میخواهند که هر چه زودتر مشکلات حاضر پایان داده شود؛ اما بخش خصوصی که همواره از رفتارهای تقابلی دولت و حکومت هراس داشته در این مورد نیز محافظهکارانه برخورد میکند و حاضر به بیان دیدگاههای شفاف و صریح نیست.
هر چند که از انتقادهای محافظهکارانه و حرفهای توام با احتیاط ایشان میتوان فهمید که از اوضاع فعلی رضایت ندارند و خواهان تغییر آن هستند. رئیسی خود نیز به این نتیجه رسیده است که دستکم برخی همکارانش از قابلیت مناسبی برای اداره امور و مدیریت اوضاع برخوردار نیستند. شش تغییری که در کابینه و همکاران دولت داده شده دلیل خوبی است تا این آگاهی احراز شود؛ اما دیدگاهها و احتمالا ضوابطی که رئیسجمهور برای پیاده کردن همکارانش از قطار دولت دارد با آنچه کارشناسان و نمایندگان مجلس در این باره میاندیشند تفاوت زیادی دارد.
مثلا برای دومین بار از زمان تشکیل کابینه، رئیس جمهور وزیر آموزش و پرورش را تغییر داد، ولی فاطمی امین که مور انتقاد بسیاری از فعالان اقتصادی و صنعتی است همچنان در کابینه باقی مانده است. وزیر صمت حتی فرامین رئیس جمهور در خصوص ساماندهی بازار خودرو را هم عمل نکرد؛ اما با این حال هنوز رئیسی به این نتیجه که دوست و همکار قدیمیاش را برکنار کند نرسیده است. در روزهای گذشته البته چهرههای قدرتمندتر به میدان آمده و از منتقدان دولت خواستهاند تا کمتر دولت را به حاشیه ببرند و اجازه دهند تا در محیطی آرام و بیتنش، قوه مجریه فعالیت خویش را ادامه دهد و اهدافش را دنبال کند. این پیام بلافاصله در محافل مختلف شنیده شد و متعاقب آن گفته شد که نه فقط استیضاحهای وزیران دیگر به جریان انداخته نمیشود، بلکه در یک اقدامی که میتوان را به همگرانی توصیف شود قرار است استیضاح فاطمی امین پس گرفته شود، همانگونه که استیضاح سیداحسان خاندوزی وزیر امور اقتصادی و دارایی پس گرفته شد. با این همه و حتی اگر تمامی دهانهای منتقد دولت بسته شود، آیا نگفتن مشکل، ناکارآمدی و ضعف دولت را بر طرف میسازد؟ حتما چنین نیست مضاف بر اینکه بیماری در سکوت رشد میکند و به معضلی پیچیده تبدیل میشود معضلی که جز با جراحی و گاهی قطع عضو امکان درمان آن وجود ندارد.