ذوق درونی و بزرگ شدن در یک خانواده هنرمند، از همان ابتدا جرقه‌ای برای ورود او به فعالیت‌های هنری شد و به‌مرور زمان او را تا سر حد یک هنرمند خبره و توانا پیش برد. از دوران کودکی تا نوجوانی نیز نشانه‌های این توانایی هنری با خلق آثار متعدد و جذاب و به ویژه برگزاری دوره‌های آموزشی و نمایشگاه‌ها در وی نمایان شد و توانست به اهداف مورد نظر خود دست یابد. این بانوی هنرمند و خلاق، خانم بنفشه اسداله‌زاده است که هم‌اکنون به عنوان طراح، نقاش و نویسنده کتاب کودک و نوجوان، حرف‌هایی برای گفتن دارد. وی حدود ۶ ماه است که به عنوان دبیر اجرایی در انجمن خانه هنرمندان آفتاب مشغول به فعالیت است و دبیری چندین ورکشاپ و نمایشگاه هنرهای تجسمی را بر عهده دارد. ماهنامه “دنیای سرمایه‌گذاری” در گفتوگو با این بانوی هنرمند، به بررسی چگونگی ورود وی به دنیای هنر و همچنین عمده فعالیت‌ها پرداخته که ماحصل آن را با هم می‌خوانیم.
در حال حاضر عمده‌ترین فعالیت شما در چه زمینه‌ای است؟
عمده فعالیت‌های من در حوزه نقاشی، طراحی و دیزاین، نویسندگی کتاب کودک و نوجوان و به‌طور کلی فعالیت‌های هنری است که محوریت آن بر پایه طراحی مد، لباس، کیف و کفش و اکسسوری اختصاص دارد. البته این ذوق هنری به واسطه تربیتم در خانواده‌ای هنرور و نیک‌اندیش بود و از سنین قبل از ورود به مدرسه به فعالیت‌های هنری از جمله نقاشی، طراحی، کتاب‌خوانی، چیدمان وسایل و… علاقه‌مند بودم و این اشتیاق و علاقه چنان در من زیاد بود که حتی برخی مواقع در حین پخش کارتون از تلویزیون، مشغول کشیدن و نقاشی کارکترهای مورد علاقه از روی صفحه متحرک تلویزیون می‌شدم و از دیدن و نقاشی کردن آن‌ها بسیار لذت می‌بردم. با تداوم این علاقه در سن ۱۸ سالگی (بعد از اتمام دوره دبیرستان) با حمایت و تشویق خانواده به شکل جدی وارد حیطه آموزش نقاشی با رنگ روغن شدم و پس از اتمام آن با گذراندن دوره‌های نقاشی روی پارچه، باتیک و همچنین فراگرفتن تکنیک‌های مختلف نقاشی اعم از اکرلیک، مدادرنگی، ویترای و… به شکل تخصصی در این عرصه مشغول به کار شدم. به عقیده من، هنرمندان، انسان‌هایی با روح لطیف و خلاق هستند که در خلق آثارشان از تمامی حواس خود برای انتقال بهتر افکار و عقایدشان استفاده می‌کنند تا به زیبایی بر عواطف و احساسات مخاطبان خود اثر بگذارند. هنر ابزاری است برای انتقال احساسات و افکار یک هنرمند. یکی دیگر از فعالیت‌های مورد علاقه من در زمینه طراحی مد و لباس و استایل کردن لباس‌ها است؛ در واقع چیدمان و ست کردن لباس‌ها با توجه به رنگ، جنس و سن و دیگر فاکتورها که به این منظور نیز دوره‌های خاصی را مانند طراحی مد و لباس، استایلینگ و مدنویسی را گذرانده‌ام که قطعا با موضوع رنگ‌شناسی و نقاشی حیطه مورد علاقه‌ام مرتبط بوده است. طبیعتا بزرگ شدن در خانواده‌ای که پدر و مادر توجه ویژه‌ای به چیدمان، دکوراسیون و تزئینات جانبی داشته‌اند، در شکل‌گیری این علاقه و گرایش من به این موضوع بی تاثیر نبوده است. شایان ذکر است، در سنین نوجوانی بعد از گذراندن دوره طراحی دوخت به طراحی لباس روی آوردم و به دلیل علاقه زیادی که به کیف و کفش و اکسسوری‌ها داشتم، به سمت طراحی اکسسوری رفتم. البته در این مدت به دنبال هنرهای دیگری همچون پتینه، قلاب بافی، دکوپاژ، چرم‌دوزی و… رفتم، اما پس از گذراندن دوره‌های تخصصی طراحی اکسسوری و کیف و کفش، در این مسیر به فعالیت خود ادامه دادم، به‌طوری که هم‌اکنون مشغول تدریس رشته طراحی کیف و کفش در موسسه‌های هنری هستم.
شما در زمینه نقاشی هم فعالیت دارید. معمولا این نقاشی‌ها در چه سبک‌ها و طرح‌هایی انجام می‌شود؟
سبک اکثر نقاشی‌های من رئالیسم (واقع‌گرایی) و سبک طبیعت بی‌جان با موضوع جهان پیرامون، گل‌ها و احساسات دخترانه است. البته به غیر از نقاشی، در زمینه نویسندگی هم فعالیت‌هایی دارم که این استعداد نیز به دوران کودکی‌ام بازمی‌گردد، به‌طوری‌که در آن زمان به خرید و خواندن کتاب‌های داستان، نقاشی و رنگ‌آمیزی علاقه شدیدی داشتم، بر همین اساس یکی از گزینه‌های جذاب برای دریافت هدیه از سوی مادرم، کتاب‌های رنگ‌آمیزی و داستان بود که همچنان بعد از گذشت سه دهه، یادآوری و نگاه به آن‌ها برایم مسرت‌بخش است. این علاقه از کودکی از من وجود داشت و با تولد فرزندم و سپری کردن دوران کودکی او، بیشتر شد تا اینکه اولین کتابم با عنوان «پارسا پشیمون شده» را که با محوریت آموزش رفتاری برای کودکان طراحی شده، در سال ۱۳۹۳ منتشر و شماره‌های بعدی آن با عناوین «پارسا کمک می‌کنه، پارسا وقتشو تلف نمی‌کنه» طی سال‌های ۱۳۹۴و ۱۳۹۵ راهی بازار شد و خوشبختانه مورد استقبال خوبی هم قرار گرفت. همچنین کتاب دیگری را با عنوان “چرا امروز ناراحتم”، برای راهنمایی نوجوانان که با شناخت و فهم قوانین جهان هستی، نحوه مقابله با مشکلات را فرا گیرند، به رشته تحریر درآوردم که چاپ اول در سال ۱۳۹۵ و چاپ دوم آن در سال ۱۴۰۰ منتشر شد.
به منظور معرفی فعالیت‌ها و آثار خود تاکنون در چه نمایشگاه‌هایی حضور پیدا کرده‌اید؟
تاکنون در بیش از ۳۰ نمایشگاه هنرهای تجسمی و ۴ نمایشگاه انفرادی نقاشی در داخل و چندین نمایشگاه نقاشی در شهرهای ایندور و پاناجی کشور هند، استانبول ترکیه، آریزونا آمریکا و همچنین نمایشگاه مشترکی که بین هنرمندان ایران، فرانسه و کانادا برگزار شد، حضور داشته‌ام. علاوه بر این، در نمایشگاه‌هایی با موضوع صنایع دستی و هنرهای تزئینی نیز حضور داشته‌ام. همچنین در جشنواره ملی مد و لباس در سال ۱۳۹۹ به عنوان منتخب طراح کیف و کفش و در جشنواره مُدیافت با محوریت طراحی مد و لباس نیز به عنوان منتخب طراحی ماسک برگزیده شدم. شایان ذکر است، علاقه‌مندان به کارهای هنری می‌توانند از طریق صفحه اینستاگرام (banafshe_plus_painting) به صورت مستقیم با من در ارتباط باشند.
به عنوان یک هنرمند فعال در رشته طراحی مد و لباس، معمولا به هنرجویان خود چه توصیه‌هایی می‌کنید؟
قبل از هر چیز باید توضیح مختصری در رابطه با این رشته ارائه دهم. این رشته یکی از محبوب‌ترین رشته‌های طراحی مد و لباس در بین علاقه‌مندان به طراحی لباس و فشن محسوب می‌شود و تاریخچه آن به اوایل قرن نوزدهم بازمی‌گردد؛ زمانی که اشراف و شاهزادگان برای لباس‌های خود دنبال طراحان جدید بودند تا بتوانند برای البسه و کیف و کفش طرح‌های جدیدی ارائه دهند. آموزش‌ها طی دو مرحله مقدماتی و پیشرفته انجام می‌شود و اکثر هنرجویانی که وارد این عرصه می‌شوند، اطلاعات چندانی از تاریخچه و طراحی آناتومی پا و کفش، زوایا و جنسیت‌سازی، رنگ‌شناسی و… ندارند و تصور می‌کنند که بعد از گذراندن این دوره می‌توانند به‌راحتی وارد بازار کار شده و موفق به طراحی برند شخصی شوند. به عقیده من، برای ورود به دنیای هنر و طراحی برند و… فاکتورهایی مانند جسارت، اشتیاق، صبر، پشتکار و جدیت بسیار مهم هستند. از طرفی، هر کار نو و جدیدی ابتدا با انتقادات زیادی روبه‌رو می‌شود که از آن گریزی نیست و فقط داشتن روحیه خوب، جسارت و اشتیاق و از همه مهمتر خودباوری می‌تواند سدی محکم در رویارویی با این‌گونه انتقادات باشد. توصیه من به هنرجویان و به‌طور کلی کسانی که وارد عرصه هنر می‌شوند این است که ابتدا هدف خودشان را مشخص کنند؛ بدون انتظار حمایت و تشویق از اطرافیان، با اشتیاق و بدون هراس به راهشان ادامه دهند؛ فقط به خدا و توانایی خودشان متکی باشند و هیچ‌وقت ناامید نشوند، چراکه خداوند بهترین حامی و بهترین هدایت‌کننده است. معتقدم که همه انسان‌ها با نیروها و توانمندی‌های خاص و منحصربه‌فردی پا به این جهان گذاشته‌اند تا با احاطه و اشراف بر این توانمندی‌ها، برای خود و دیگران مفید واقع شوند. این استعدادها و توانایی‌ها، هدیه خدا به ما و استفاده از آن‌ها هدیه ما به خدا است. توصیه من استفاده از استعدادها و توانایی‌ها است، بدون انتظار از دیگران.
به عنوان یک استایلیست بفرمایید که چه مواردی در طراحی یک استایل خوب دخیل هستند؟
به نظرم، از مهمترین پارامترها برای یک پوشش مناسب و جذاب می‌توان به شناخت افراد از فرم و فیزیک بدن، توجه به رنگ پوست و مو، سلایق شخصی و روحیات خلقی، فرهنگ جامعه و حتی مذهب اشاره کرد که در طراحی یک استایل خوب کاملا دخیل است.
آیا سازمان‌ها و ارگان‌های مربوطه تاکنون توجه ویژه‌ای به بانوان هنرمند داشته‌اند؟
متاسفانه هیچ حمایتی از سوی نهادهای ذی‌ربط انجام نشده؛ اگر هم اقدامی صورت گیرد، تا جایی سنگ‌اندازی می‌کنند که هنرمند از ادامه همکاری با آن‌ها منصرف می‌شود، البته برخی از افراد هم در تلاش برای حمایت از هنرمندان هستند، ولی آن‌طور که باید به سرانجام نمی‌رسد. یکی از اهداف مهم من، کشف توانایی‌ها و استعدادهایم است. احساس می‌کنم که به عنوان یک فرد از خیلی توانایی‌ها و استعدادها برخوردار هستم که هنوز به فعل درنیامده است. در کنار آن، اقدامات زیادی هم برای کشف استعداد هنرجویان انجام می‌دهم. متاسفانه در شرایط اقتصادی فعلی و با وجود فقر فرهنگی جامعه، مردم از توانایی‌ها و استعدادهای درونی دور شده و خود را دست‌کم می‌گیرند که این موضوع مانع از رشد آنان می‌شود.
چه خصوصیات بارزی در شما به عنوان یک هنرمند نمایان است؟
یکی از خصوصیات بارز من، سرعت بالا در انجام فعالیت‌هایم است. به عنوان مثال، به خاطر دارم، یکی از طرح‌های من مورد تایید کشور هند قرار گرفت و قرار بود که آن را طی چند روز مشخص برای شرکت در نمایشگاه به این کشور ارسال کنم که از قضا در آن زمان مسافرت بودم و مجبور شدم به تهران برگردم تا در زمان تعیین شده کارم را برای نمایشگاه پست کنم. پس از جست‌وجوی فراوان متاسفانه تابلوی مورد نظر را پیدا نکردم و با اینکه تا زمان ارسال آن تنها چند ساعت باقی مانده بود، به‌ناچار مجبور به کشیدن مجدد همان تابلوی نقاشی شدم و خداروشکر توانستم طی زمان بسیار کوتاهی، تابلویی به زیبایی کار قبلی با همان جزئیات را کار کنم و برای شرکت در نمایشگاه ارسال کنم.
و سخن آخر…
در کشاکش تمام سختی‌ها و کم‌آوردن‌هایی که زندگی برای‌مان رقم می‌زند، هیچ‌گاه اسیرِ عظمت درد و غم و ناامیدی نباشیم که خدای ما از تمام آنچه که دلمان را آزرده، بزرگ‌تر است. برای آنچه که اعتقاد داریم و برای چیزی که روحمان را همچون هنر جلا می‌دهد، زمان بگذاریم و ایستادگی کنیم. مسئولیت و هزینه شادی خودمان را بپذیریم و هیچ‌وقت بر عهده دیگران نگذاریم، حتی اگر هزینه‌اش تنها ایستادن باشد.
انتهای پیام/
