پیکر نیمه جان بازار سرمایه

بازار سرمایه ایران که در دو دهه اخیر همواره با بیماری هایی ناشی از بی تدبیری دست و پنجه نرم می کرد، در چند ماه اخیر به حال احتضار افتاده و دیگر رمقی برای آن نمانده است. بارها اقتصاددانان و صاحبان قلم در حوزه امور اقتصادی و مالی تاکید کرده بودند که سرمایه، موجودی فرار و سرمایه گذار شخصی ترسو است و دوام و بقا سرمایه و حضور سرمایه گذار نیازمند امنیت و آرامش است، اما نه تنها هیچ اقدامی برای اطمینان بخشی به بازار سرمایه صورت نگرفت، بلکه تصمیمات غلط موجب تشدید حس ناامنی نیز شد. آنچه که از گزارش های سازمان سرمایه‌گذاری خارجی به گوش می رسد دلالت دارد بر عدم وجود متقاضیان سرمایه گذاری در ایران. هرچند در یکسال گذشته نیز تمام تقاضاهای ورود سرمایه که به تصویب نیز رسیده بود، اما تحقق عینی پیدا نکرد. باری آفت بازار سرمایه التهابات اجتماعی و ناامنی های قضایی است. نکته بسیار مهم که غالبا مورد غفلت واقع می شود، عدم توجه تصمیم سازان دولتی به اظهارنظرها و گفتار رسمی آنان است، زیرا بازخورد و واکنش آن کلمات اثر خود را می گذارد بدون آنکه گوینده متوجه باشد. به نظر می رسد، برخی اظهارنظرهای سیاسی هفته گذشته سخنگوی محترم دولت تیر خلاص به ورود سرمایه و برافراشتن پرچم سیاه برای آنان بوده است. شایسته است این مهم به کارگزاران دولتی و حکومتی تذکر داده شود که جهان سخنان و رفتارهای ایشان را به دقت آنالیز کرده و به بار معنایی کلمات توجه می کند. در نتیجه اگر امروز حتی تجار کوچک افغان نیز اقبال به سرمایه گذاری در ایران نشان نمی‌دهند، ارتباطی به دشمن ندارد، بلکه واکنش به سخنان نسنجیده مسئولان است.