گرانی به بازار زغال سنگ نرسید

با این که گمان می رفت که به خاطر کاهش عرضه گاز از سوی روسیه و گران شدن قیمت گاز طبیعی به بالاترین حد ممکن برسد و اروپایی ها به مصرف سوخت جایگزین یعنی زغال سنگ رو بیاورند اما چنین نشد. در این سناریو دلالان بازارهای جهانی پیش بینی می کردند که به این ترتیب قیمت زغال سنگ به طور جهشی افزایش یابد. برخی ناظران در این باره می گفتند که سیاست گذاران در سراسر اروپا و آسیا در وحشت از کمبود سوخت برای روشن نگه داشتن چراغ ها و نیروگاه های برق، معادن زغال سنگ را بازگشایی کردند. اروپایی ها این نیروگاه های آلاینده که زغال سنگ می سوزاند را زنده نگه می دارند و البته قراردادهای واردات گاز طبیعی را هم امضا می کنند.
با این حال، واقعیت این است که کمیاب‌تر و گران‌تر شدن زغال‌سنگ، گاز و نفت به دنبال تهاجم روسیه به اوکراین، یک مزیت استراتژیک و اقتصادی قابل توجه به وجود آورده است. در این راستا مقامات کشورها در تمام دنیا در حال افزایش اهداف منابع انرژی های تجدیدپذیر و هزینه کرد مبالغ هنگفتی برای سرمایه گذاری در صنعت انرژی و بالاخص انرژی های تجدیدپذیر هستند.
قیمت های بسیار بالای گاز، شرکت های برق در اروپا و بخش هایی از آسیا، به ویژه ژاپن و کره جنوبی را به استفاده بیشتر از موادی مانند زغال سنگ، سوق داده است. آنان با استفاده از کارشناسان مجرب عمر و بازدهی کارخانه های زغال سنگ را طولانی کرده، برخی کارخانه های تعطیل شده را بازگشایی کرده و سقف تولید برق در این نیروگاه های آلاینده را برداشته اند. این تمهیدات تلاش برای افزایش روزافزون زغال سگ در جهان را شدت بخشیده است. به ویژه آن که ولادیمیر زلسنکی رئیس جمهور اوکراین در همان هفته های نخست وقوع جنگ، صادرات زغال سنگ این کشور را ممنوع کرد. در عین حال اروپا هم در اقدامی که به خود زنی مشهور شد، واردات زغال سنگ اتز روسیه را ممنوع و منابع تامین زغال برای مصرف خود را محدود کرد. در این میان آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی کرده است که تقاضا برای زغال سنگ تا سال ۲۰۲۵ بالا باقی بماند. این سازمان هم چنین ابراز عقیده کرده بود که این افزایش با افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و سبز کاهش خواهد یافت.
پیش بینی هایی این گونه باعث شده تا بانک‌های تجاری جهان به ویژه بعد از آغاز جنگ اوکراین و شدت گرفتن احتمال کاهش انرژی عرضه شده در بازار های جهانی، حدود ۱.۵ تریلیون دلار در صنعت زغال سنگ سرمایه گذاری کنند. این سرمایه گذاری عمدتا از سوی سرمایه گذاران ایالات متحده، چین، ژاپن، هند، کانادا و بریتانیا صورت گرفته است. چنان که تحلیل منتشر شده از وسی شبکه خبری راشا تودی نشان می دهد نزدیک به ۵ هزار سرمایه گذار دولتی با مجموع دارایی‌های بیش از ۱.۲ تریلیون دلار در صنعت زغال سنگ مشغول فعالیت هستند. این میزان سرمایه گذاری به جز مسزان سرمایه گذاری فعال انجام گرفته از سوی بانک هاست.
اما علی رغم این تحولات در ماههای اخیر زغال سنگ با کاهش شدید قیمت در بازار‌های جهانی مواجه بوده است. این امر سرمایه گذاران آسیایی و اروپایی را نگران کرده است. آنان می دانند که از جمله دلایل کاهش قیمت جهانی زغال سنگ، کاهش تقاضای ایالات متحده از کشورهای جنوب آسیا مانند اندونزی بوده است. تحریم زغال سنگ روسیه از طرف اتحادیه اروپا هم که می توانست قیمت های زغال را بالا ببرد با تمهید روسیه خنثی شد. چه، این کشور توانست زغال سنگ خود را با اعمال تخفیف‌های زیاد به راحتی به چین و هند، صادر کند. به عنوان سومین عامل کاهش قیمت کاهش تقاضای آمریکا مطرح شده است؛ قرارداد آمریکا با اندونزی برای پایان دادن به استفاده از زغال سنگ این کشور و استفاده از انرژی‌های پاک، نشان می دهد که در واشنگتن برای مهار مصرف زغال سنگ تمیدات بلندمدت اندیشیده شده است. گفتنی است قیمت جهانی زغال سنگ در ماه های اخیر بیش از ۴۲ درصد کاهش یافته است.