بر اساس تجربه ملل پیشرو در صنعت گردشگری، ثابت شده که توسعه و بهره‌مندی از این صنعت بدون در نظر گرفتن شبکه حمل و نقل امکان‌پذیر نخواهد بود. ایران، ظرفیت زیاد و آیندهای روشن در صنعت گردشگری دارد که میتواند دستاوردهای چشم‌گیری، هم برای داخل و هم برای صنعت توریسم جهانی داشته باشد. در واقع کشورمان با توجه به پهناوری زمین، تنوع اقلیمی و قدمت کهن و تاریخی که دارد، میتواند مقصدی جذاب برای گردشگرانی که قصد سفر به منطقه شمال آفریقا و خاورمیانه را دارند، قلمداد شود.
ظرفیت عظیم گردشگری ایران به دلایل بسیار، تاکنون مفغول مانده و هر آئینه در انتظار توجه و از قوه به فعل رسیدن به سر میبرد. بارها مجامع بینالمللی، از جمله سازمان جهانى گردشگرى و یونسکو، کشورمان را به دلیل برخوردارى از جاذبه‌هاى متعدد گردشگری، جزو ۱۰ کشور بالقوه و اول دنیا به لحاظ ورود گردشگر معرفی کرده است.
این مجامع بر این باورند که کشورمان میتواند به قطب گردشگری آسیا تبدیل شود و با ارائه خدمات مناسب، گوی رقابت را از آن خود کرده و جهش عظیمی را در اقتصاد متاثر از صنعت گردشگری پدید آورد. با این حال تحقق این آرزو، فارغ از ملاحظات سیاسی، قبل از هر چیز نیاز به یک زیرساخت مناسب و حرفهای در صنعت حملونقل دارد؛ زیرا در صورت نداشتن یا نقص داشتن در حوزه ارتباطات حمل و نقل، امکان توسعه صنعت گردشگری در این دوران که به عصر ارتباطات شهره است، وجود ندارد!
نبود امکانات حمل و نقل آسان مانع گردشگری است
بر اساس تجربه ملل پیشرو در صنعت گردشگری، ثابت شده که توسعه و بهره‌مندی از این صنعت بدون در نظر گرفتن شبکه حمل و نقل امکان‌پذیر نخواهد بود. در حقیقت، عمده جاذبه‌های گردشگری کشورها، پس از آنکه قابل دسترس شده و به شبکه حمل و نقل متصل می‌شوند، دیدنی و مورد توجه گردشگران واقع می‌شوند.
این جاذبه‌های گردشگری که بسیاری از آنها در مناطق غیرشهری واقع شده‌اند، در ابتدای هر طرح و اقدامی، نیاز به شبکه حمل و نقل اعم از جادهای، هوایی، ریلی و دریایی و حتی پیاده‌رو داشته‌اند؛ زیرا همواره گردشگران در تصمیمات خود دو عامل هزینه و زمان را مد نظر قرار می‌دهند و فراهم نبودن امکانات حمل و نقل ایمن و آسان آن‌هم با نرخ مناسب، مانع از هرگونه توسعه گردشگری در کشورها محسوب می‌شود.
اکنون کشورمان نیز بیش از هر زمان دیگر، در کنار توسعه ترانزیت و تقویت روابط حسنه با سایر ملل، نیاز مبرم به توسعه شبکه حملونقل گردشگری محور خود دارد. در سال‌های گذشته، بیش از نیمی از گردشگران خارجی، مسافرت خود را از طریق خطوط هوایی انجام داده و از عبور در مسیرهای زمینی خودداری کرده‌اند. عمده مسافرت گردشگرهای داخلی نیز از طریق جاده و به میزان کمتر از طریق ریل انجام شده است.
هر چند به تازگی، تحولات جدی در صنعت گردشگری و شبکه حمل و نقل کشورمان به وجود آمده؛ اما این واقعیت را نباید از یاد برد که مهمترین ضعف این صنعت، نبود زیرساخت مناسب برای انجام سفرها است. موضوعاتی نظیر انتخاب وسیله سفر، خرید بلیت، هزینه ثابت، زمان حرکت و توقف و… که در کشورهای گردشگرپذیر به موضوعی بدیهی تبدیل شده‌اند، در کشور ما همچنان به عنوان یک معضل جدی مطرح است که باید از هم‌اکنون در کنار احداث زیرساخت‌ها و اماکن اقامتی، بیش از پیش به آن توجه شود تا حداقل، گردشگران اعم از داخلی و خارجی بتوانند از ظرفیت‌های کشورمان به خوبی استفاده کنند و سفری به یاد ماندنی را تجربه نمایند.
