به گزارش پایگاه خبری دنیای سرمایه‌گذاری آنلاین، مهندس مهدی عسجدی، نایب رییس هیات مدیره شرکت گلستان کاغذ پرشیا گفت: این هلدینگ در سال ۱۴۰۲ به نام گروه صنایع سلولزی پرشیا از ترکیب ۵ شرکت گلستان کاغذ پرشیا، شرکت تعاونی تولیدی ستاره ایساتیس یزد، شرکت کاغذ و مقوای اردکان، شرکت انتشارات نگاره پرداز صبا و شرکت تدارکات ارمغان کاغذ ایرانیان تشکیل شد و در حال حاضر تولیدکننده انواع کاغذهای وایت تاپ، پشت طوسی، مقوا، افست و چاپ کتب و نشریات و تامین‌کننده مواد اولیه صنایع سلولزی است. به‌طور کل از ۵ شرکت ذکر شده، سه مورد به فعالیت تولیدی مشغول می‌باشند که یک مورد از آن در استان گلستان، دیگری در شهرک صنعتی یزد و یک شرکت هم در شهر اردکان واقع شده است. دو شرکت دیگر به نام شرکت انتشارات نگاره پرداز صبا، چاپ کتب و نشریات و شرکت تدارکات ارمغان کاغذ ایرانیان نیز تامین‌کننده مواد اولیه صنایع سلولزی در شهر تهران قرار گرفته و بالغ بر ۴۰۰ نفر پرسنل به صورت قراردادی و به‌طور سه شیفت در تمامی شرکت‌ها مشغول به کار هستند.
وی افزود: شرکت گلستان پرشیا در سال ۱۳۸۲ با مشارکت بخش خصوصی تاسیس شد و در اواسط مردادماه ۱۳۹۴ با حضور اعضای محترم هیات وزیران و معاون اول ریاست جمهوری به منظور تولید کاغذ وایت تاپ در ظرفیت ۱۸ هزار تن انواع کاغذ به بهره‌برداری رسید. بخشی از طرح‌های توسعه‌ای این شرکت در سال ۱۳۹۷ تحقق یافت و در سال ۱۴۰۱ نیز ظرفیت تولید آن به ۴۳ هزار تن رسید و هم‌اکنون به تولید انواع کاغذهای موجود در بازار مانند وایت تاپ، کرافت، تحریر، تست لاینر و… که از بازیافت ضایعات کاغذهای باطله، بدون کمترین خسارت به محیط‌زیست تولید می‌شود، می‌پردازد. شرکت تعاونی تولیدی ستاره ایساتیس یزد نیز در سال ۱۳۷۰ با هدف تولید چاپ، مقوای چاپ و بسته‌بندی، چاپ افست قبل و بعد از چاپ و انجام امور چاپی در شهرک صنعتی یزد راه‌اندازی شده و در سه شیفت کاری فعالیت دارد. همچنین شرکت کاغذ و مقوای اردکان در سال ۱۳۹۴ با ظرفیت ۴ هزار تن کاغذ وایت تاپ به بهره‌برداری رسید و در نظر دارد که این ظرفیت را به ۱۸ هزار تن ارتقاء دهد. شرکت تدارکات ارمغان کاغذ ایرانیان، از دیگر شرکت‌های این هلدینگ است که تاسیس آن به بهمن‌ماه ۱۴۰۰ بازمی‌گردد. این شرکت جزو معدود شرکت‌های تامین‌کننده مواد اولیه و ضایعات کاغذ است و برخلاف برخی از شرکت‌ها، فرآیند جمع‌آوری این ضایعات را بر اساس سیستم‌های مدون انجام می‌دهد.
عسجدی گفت: در این هلدینگ تلاش بر این است تا محصولات عرضه‌شده به بازار در سطح رقابتی بالایی قرار گرفته و کمترین حاشیه سود را به منظور جذب مشتری داشته باشند. هلدینگ صنایع سلولزی پرشیا به کشورهای حاشیه حوزه خلیج‌فارس و کشورهای همسایه مثل عراق، افغانستان و پاکستان صادرات داشته، در حالی که دولت بابت تفاوت نرخ ارز، یارانه و مشوق‌هایی به صورت جایزه صادراتی به صادرکننده نمی‌دهد و شرایط به‌گونه‌ای است که حتی معافیت‌های مالیاتی نیز این خلأ را پر نمی‌کند تا تولیدکننده انگیزه‌ای برای صادرات داشته باشد، از این‌رو از طریق صادرات تنها مازاد تولید و مازاد بازار تامین می‌شود.
این فعال حوزه چاپ افزود: در حال حاضر در این شرکت، طرح تکمیل و تصفیه‌خانه صنعتی فاضلاب تدوین شده که با کمک صندوق توسعه ملی محیط‌زیست تامین مالی خواهد شد. پروژه مرکب‌زدایی نیز در همین شرکت در دستور کار قرار گرفته که اگر مورد حمایت بانک‌ها قرار گیرد، هم حاشیه سودی برای شرکت گلستان کاغذ پرشیا ایجاد شده و هم اشتغال‌زایی حداقل ۵۰ نفری را در پی خواهد داشت. یک طرح توسعه هم در شرکت کاغذ مقوای اردکان به نام خط جدید کاغذسازی به منظور افزایش ظرفیت رسمی کارخانه به تولید ۱۴ هزار تن در دستور کار قرار گرفته است.
نایب رییس هیات مدیره شرکت گلستان کاغذ پرشیا گفت: به‌طور کل سیاست مدیران و اعضای هیات مدیره هلدینگ صنایع سلولزی پرشیا بر رشد تولید و اشتغال‌زایی متمرکز بوده است، اما به دلیل چالش‌ها و مشکلات موجود در بخش تولید، عموما این اهداف محقق نمی‌شود. برای مثال، از ابتدای امسال شرکت‌های این حوزه با افزایش نرخ قانونی حقوق دستمزد، مواد اولیه، قطعات و لوازم یدکی، سهم هزینه تمام‌شده شرکت‌ها، رکود بازار کاغذ، واردات کالای مشابه و عدم اعطای به موقع منابع سرمایه در گردش توسط بانک‌ها با چالش جدی مواجه شده‌اند. در این میان، این هلدینگ در صدد بوده تا متناسب با ظرفیت اسمی تولید داشته و ضمن تولید با حداکثر توان، سهم خود در بازار را ارتقاء بخشیده و نیروی انسانی موجود را افزایش دهد که البته تسهیل این امر، منوط به حمایت نهادهای قانون‌گذار از جمله مجلس شورای اسلامی، دولت محترم و نهادهایی مثل اتاق‌های بازرگانی و… است.
وی گفت: متاسفانه سهم دقیقی از بازار کاغذسازی در کشور موجود نیست که دلیل این امر به پراکندگی شرکت‌های کاغذسازی بازمی‌گردد، چراکه یک‌سری از همین شرکت‌ها در بورس و برخی هم به صورت خصوصی فعالیت دارند. به عبارتی باید گفت، آمار درست و شفافی در این خصوص وجود ندارد، در حالی که هلدینگ صنایع سلولزی پرشیا جزو دومین برندهای بازار است که مشتریان تمایل زیادی برای استفاده از کاغذ آن برای تولیدات خود دارند. از سوی دیگر، این محصولات به دلیل سیاست‌های مطلوب فروش این هلدینگ و کیفیت بالا، مشتریان زیادی در اغلب استان‌های کشور دارد.
عسجدی افزود: سرانه مصرف کاغذ در ایران تنها ۲۱ کیلوگرم است، در حالی که سرانه مصرف آمریکا ۱۶۵ کیلوگرم و اروپا ۵۰ کیلوگرم برآورد شده است، بر این اساس سرانه مصرف بازار داخل نسبت به دیگر کشورها پایین است. از آنجایی که صنعت کاغذ و مقوا به عنوان دماسنج اقتصادی، سهم زیادی در رشد و رونق اقتصاد کشور دارد، توجه به صنعت سلولزی، سهم مهمی در بهبود وضعیت اقتصادی فعلی خواهد داشت. از سوی دیگر، تولید کاغذ، از طریق بازیافت کاغذ و ضایعات کشاورزی؛ یعنی بدون بریدن درختان انجام می‌شود که برای اقتصاد کشور و حفظ محیط‌زیست به صرفه خواهد بود. چاپ جزو صنایع مادر محسوب می‌شود که با حمایت دولت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی بسیار قوی‌تر شده و از آن می‌توان به عنوان جایگزین بسیار مهمی برای پلاستیک با نازل‌ترین قیمت استفاده کرد.
این فعال حوزه چاپ گفت: هنوز فرهنگ بسته‌بندی در کشور جا نیفتاده، از این‌رو معمولا کمتر به جایگزینی برای صنعت پلاستیک اندیشیده می‌شود. از طرفی، در این خصوص فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی ناقصی انجام شده، بر این اساس باید تاکید کرد، تا زمانی که معایب و مزایای این موضوع به‌طور دقیق شناسایی نشود، از آن نمی‌توان به عنوان یک جایگزین مناسب با پلاستیک استفاده کرد، در حالی که پلاستیک قابلیت بازیافت زیان‌باری داشته و به عنوان تهدید قابل توجهی برای محیط‌زیست شامل ذرات ریز آزاد شده پلاستیک که حتی برای سال‌ها در بدن انسان باقی مانده و در حال حاضر کل آب‌های آزاد و منابع زیست‌بوم را آلوده می‌کند، محسوب می‌شود.
وی افزود: یکی از چالش‌های جدی پیش روی فعالان این صنعت، به بحث واردات بی‌رویه کاغذ و مقوا برخلاف بخشنامه‌ها، تاکیدات و سیاست‌های کشور که دارای تولیدات مشابه داخلی است، بازمی‌گردد. قطعا زمانی که ۱۰۸ شرکت تولیدکننده در صنعت کاغذ و مقوا فعالیت دارند، ضرورتی به واردات کاغذ و مقوا نبوده و جلوگیری از آن، موجب رشد و شکوفایی اقتصادی در این صنعت خواهد شد. نکته دیگر به صادرات بازمی‌گردد. اگرچه در چند سال اخیر عمده کاغذ به کشور عراق صادر شده و به دلیل رقابتی بودن این بخش، بیشتر از کاغذ ایرانی استفاده شده، اما کشور ترکیه جای ایران را گرفته و در شرایط کنونی تهدیدی برای بازار صادراتی ما در این کشور به شمار می‌رود، به‌طوری که صادرات کاغذ به کشور عراق طی یک دهه اخیر کم‌رنگ‌تر شده است. از سوی دیگر، قرار است که چند کارخانه کاغذسازی در عراق تاسیس شود که این موضوع هم تهدیدی جدی برای بازار صادراتی عراق به شمار می‌رود.
نایب رییس هیات مدیره شرکت گلستان کاغذ پرشیا گفت: کشور چین هم تولیدکننده دستگاه‌ها و قطعات کاغذسازی بوده و هم کار تولید این محصول را به صورت اختصاصی انجام می‌دهد، به‌طوری که بیشترین کارخانه‌های کاغذسازی در این کشور مستقر است، اما به دلیل موضوع آب و مشکلات زیست‌محیطی، سرمایه‌گذاری در ایران برای چینی‌ها به‌صرفه‌تر از تولید کاغذ است، بر این اساس در این خصوص از دیرباز به دنبال حوزه‌های جایگزین با کاغذ بوده‌اند، در حالی که کشور ترکیه برای تداوم تولید کاغذ مصمم است و عمده خریداران آن هم کشورهای حاشیه خلیج‌فارس هستند که شاید به موضوع کیفیت توجه چندانی نداشته باشند.
عسجدی افزود: از آنجایی که تولید این محصول از بازیافت کاغذ صورت می‌گیرد، شرایط برای رونق این بخش همیشه فراهم است. از سوی دیگر، میزان ضایعات در کشور بسیار بالا است که از این طریق می‌توان بخش زیادی کاغذ بدون اتلاف منابع تولید کرد. افزایش حامل‌های انرژی خصوصا بنزین، تاثیر مستقیمی بر افزایش نرخ جمع‌آوری بازیافت داشته و شرکت‌ها را دچار چالش در این قسمت می‌نماید. برخی از شرکت‌ها به‌ناچار در بعضی از مواقع اقدام به واردات آخال از دو کشور عراق و ترکیه می‌کنند که هم قیمت بالایی داشته و هم عمدتا بی‌کیفیت است.
وی گفت: ازآنجایی که برخی از مواد در فرآیند تولید کاغذ، شیمیایی است و عمدتا وارد می‌شود، تحت تاثیر تحولات سیاسی قرار خواهد گرفت. به عنوان مثال، با شروع جنگ روسیه و اوکراین و شیوع کرونا، قیمت تمام‌شده نشاسته تصفیه شده گندم تا سه برابر افزایش یافت، از این‌رو تحولات جهانی در افزایش نرخ قیمت تمام‌شده کاغذسازی اثرگذار بوده است. همچنین یک‌سری از مواد شیمیایی، وارداتی است که فروش آن تحت تاثیر افزایش نرخ ارز و عدم تخصیص به موقع در ثبت سفارش قیمت تمام‌شده است.
این فعال حوزه چاپ افزود: یکی از این مشکلات، افزایش قیمت مواد اولیه است. برای نمونه، در یک‌سری از زمان‌های خاص مثل زمستان قیمت آخال به دلیل میزان کم آن افزایش پیدا می‌کند که همین امر تقاضا و واردات ضایعات کاغذ از دو کشور عراق و ترکیه را بالا می‌برد. نکته بعدی، افزایش نرخ‌های سوخت بوده که موجب بالا رفتن نرخ‌های جمع‌آوری ضایعات می‌شود. نکته دیگر به تامین سرمایه در گردش تولید توسط بانک‌ها بازمی‌گردد. امروز دود ناترازی سیستم بانکی به چشم تولیدکننده رفته و در موعد مقرر، سرمایه در گردش تولید تامین نمی‌شود. واردات بی‌رویه کاغذ نیز موجب تلنبار شدن انبارهای تولیدکنندگان از کاغذ شده که قطعا جلوی تحقق طرح‌های توسعه‌ای را می‌گیرد. موضوع دیگر، تزریق قطره‌چکانی تسهیلات به تولید آن هم با تاخیر طولانی‌و با توجه به افزایش تورم و نرخ ارز، مشکلات تولیدکننده را چندین برابر کرده است. علاوه بر این، تولیدکنندگان با قطعی برق در تابستان و قطعی گاز در زمستان روبه‌رو هستند که اگر برای حل آن به دنبال راه جایگزین مثل تاسیس نیروگاه‌های برقی و گازی باشند، اصلا به صرفه نیست. استفاده از گازوئیل به جای گاز هم به سختی و با محدودیت زیادی روبه‌رو است، از این‌رو تولیدکننده مجبور است، نیاز خود به این محصول را از بازار قاچاق تامین کند تا تولید متوقف نشود. در کنار این مشکلات، با افزایش نرخ خوراک پتروشیمی، تعرفه برق و گاز هم افزایش یافته و خسارت زیادی به تولیدکنندگان وارد شده است.
عسجدی افزود: عدم تخصیص به موقع ارز برای واردات مواد اولیه یکی از مشکلات اساسی است که آن هم ۶ ماه زمان می‌برد، بر این اساس تمام مواد اولیه از داخل تامین می‌شود، در حالی که قطعات و لوازم یدکی از کشور چین وارد می‌شود. عدم حمایت مراجع ذی‌صلاح مثل دولت، اتاق‌های بازرگانی و مجلس شورای اسلامی هم بر دامنه این مشکلات افزوده است. در کنار آن، سازمان تامین اجتماعی ضمن دریافت حداقل ۲۳ درصد از حق بیمه سهم کارگران با بازرسی‌های مکرر، مبلغی بابت سالانه شرکت‌ها دریافت می‌کند که برخلاف آخرین بخشنامه رییس سازمان تامین اجتماعی است که بر اساس آن صرفا سال مالی شرکت‌ها باید مورد رسیدگی قرار گیرد.
وی در انتها بیان کرد: در همه جوامع، از بخش تولید و تولیدکننده حمایت‌های بسیاری می‌شود. در کشورمان هم در چندین سال اخیر اتفاقاتی در این زمینه رخ داده، ولی کافی نیست. تولیدکننده هر روز با قوانین و بخشنامه‌های جدید و چالش‌های جدیدی در زمینه‌های مختلف از جمله واردات بی‌رویه کاغذ و مقوا، افزایش نرخ سود بانکی تسهیلات، تاخیر در اعطاء به موقع تسهیلات بانکی،۲۳ درصد نرخ حق بیمه تامین اجتماعی و… روبه‌رو می‌شود که اگر چنین معضلاتی وجود نداشته باشد، سودآوری زیادی را در این صنعت شاهد خواهیم بود. به‌طور کل برای سرمایه‌گذاری و ایجاد کارخانه کاغذسازی باید حدود ۱۰ میلیون دلار هزینه کرد که با احتساب هزینه‌های دیگر، تامین منابع آن امری دشوار است. از این نظر سرمایه‌گذاری در این بخش خیلی توجیه اقتصادی ندارد و عدم حمایت‌های دولت نیز این موضوع را نشان می‌دهد. اکثر تولیدکنندگان با عشق درونی به این بخش ورود کرده و معمولا تحت تاثیر سیاست‌های غلط و تصمیمات عجولانه، خسارت‌های زیادی را متحمل می‌شوند.
