رئیس دولت و مسئولان در جلسات و دیدارها و بازدیدها سخن از رویکرد دولت در رفع مشکلات و موانع “مسئله نگری” را اعلام می‌دارند و برای حل مسائل راهکار و چاره اندیشی می‌کنند.
حال از دولت سیزدهم سوال این است که؛ آیا مشکلات معیشت و سفره های مردم مسئله تلقی نمیشود که برای درمان آن چاره اندیشی و راهکار تعریف شود؟
دولتی که کوچکترین مسائل استان‌ها و شهرستانها را در سفرهای استانی مسئله ای می نگرد و چاره و راهکاری برای برون رفت از آن برنامه ریزی و در زمانبندی معین رفع موانع می‌کند!
آیا مشکلات فراروی مردم در معیشت و سفره های مردم که با قیمت های سرسام آور و سعودی فشارهای بسیاری را بر خانواده ها وارد می‌سازد را مسئله ای مهم در کشور نمی‌داند تا با اقدام و نظارتی برای مهار تورم،کنترل بازار و توان خرید مردم چاره اندیشی و راهکاری را ترسیم نماید.
رئیس جمهور محترم، وزرای محترم اقتصاد،رفاه و امور اجتماعی، جهاد کشاورزی و صنایع آیا صدای شکستن استخوان‌های مردم بالاخص اقشار آسیب پذیر و دهک‌های پایین جامعه را نمی‌شوید که زیر بار فشار سنگین تورم و گرانی خرد می شود و توان خرید حداقل های زندگی آن هم برای زنده ماندن و نه رفاه نسبی را هم ندارند به گوشتان نمی‌خورد.
مسئولان دولت مردمی،جامعه اسیر شعارگویی ها و گزارش‌های غیر واقع اقتصادی برابر با آنچه که مردم در سفره های خود دارند شده است و عملا با این گزارش‌های عجیب و غریب اقتصادی که رشد اقتصادی به این درصد رسیده است و اشتغال این درصد رشد کرده است، فشاری مضاعف بر مردم تحمیل می‌کند.
و بهتر آن نیست که تسکین جامعه را با مهار تورم و اقدامات نظارتی که در ارتباط مستقیم با سفره ها و درآمد مردم کشور می‌باشد در اولویت قرار داد تا به گزارش‌های کتابی مدیران دستگاه‌ها…
رئیس دولت مردمی، مردمی که همراه همیشه و لبیک گوی دولت‌ها در نظام بودند و بیشترین مشارکت ها را در زمان نیاز کشور در عرصه های سیاسی، اجتماعی داشتند و پرچم نظام را در برابر دسیسه های دشمنان برافراشته نگه می‌دارند، شایسته بهترینها نیستند؟
آیا بهترین‌های حکمرانی چیزی جز رضایت مردم در رفاه نسبی و حداقلی در تامین نیازهای اساسی چون سفره، آموزش، درمان و خدمات اجتماعی تعریف نمیشود؟
مردم انتظارات خود را از حکمرانان به حداقل رساندن و معیشت و اقتصاد ( درآمد برابر هرینه ها) را طلب دارند، حداقل خدمات اجتماعی را مطالبه دارند؟
در این آشفته بازار اقتصادی، سکوت و روزه مسئولان در بیان مسائل مردم جامعه بیشتر از اصل مشکل ( تورم و گرانی و…) فشار می آورد که نه خانه ملت مطالبه گری می‌شود و نه دولت نیم نگاهی هر چند تسکین بخش برای جامعه توجه دارد؟
انتظار است تا دولت مسئله محور برای مشکلات معیشتی و سفره های مردم چاره ای اندیشد و اقدامی و عملی نماید ؟
باشد تا در آینده نزدیک مردم مسئله مهم معیشت را از زبان دولت مردمی به عنوان مسئله بشوند و راهکاری برون رفت از مسائل را با اقدام عملی بر سفره ها ببیند.
شاید…..شاید …..
یادداشتی به قلم عبدالرسول جوادی بالاجاده فعال رسانه ای
