به گزارش پایگاه خبری دنیای سرمایه گذاری آنلاین، در این بحث صرفا به بحث یارانه سوخت خواهیم پرداخت که به صورت باز یا فراگیر توزیع میشود. با توجه به وجود منابع عظیم نفتی در ایران و انتظار جامعه برای استفاده از یارانه انرژی باعث شده سوخت های موجود در ایران به صورت فراگیر توزیع شود. اما در اینجا دولت هزینه ای بابت پرداخت یارانه ندارد و صرفا عدم النفع آن نسبت به قیمت های جهانی مورد توجه است.
یکی از معایب یارانه فراگیر این است، کسانی که از کالایی که در سبد خانوار آن بیشتر است از یارانه نیز بیشتر استفاده کنند و این ضریب دهک دهم نسبت به دهک اول در ایران به عدد پنج میرسد یعنی ده درصد پردرآمدترین افراد جامعه ۵ برابر بیشتر از ۱۰ درصد کم درآمدترین افراد جامعه از این یارانه ها استفاده میکنند. این عدد برای بنزین عدد ۲۲ است یعنی دهک دهم ۲۲ برابر بیشتر از دهک اول از یارانه بنزین استفاده میکنند. اگر یک مثال ساده‌تر بزنیم خانوار هایی که ۵ عدد خودرو دارند ۵ برابر خانواری که یک خودرو دارند از یارانه بنزین استفاده میکنند و طبق آمار ۵۰ درصد مردم ایران خودرو ندارند و عملا این افراد که افراد قشر پایین جامعه هستند از یارانه بنزین نمیتوانند استفاده کنند.
لازم است بدانیم که بنزین ۶۰ سنت خریداری شده و ۶ سنت فروخته میشود و یعنی ۳۰هزارتومان خریداری شده و ۳ هزار تومان فروخته میشود و به طریقی دیگر میتوان این موصوع را توضیح داد اختلاف قیمت بنزین جهانی و داخلی که ۲۷هزارتومان میشود را کل جانعه پرداخت میکنند اما فقط ۵۰ درصد جامعه استفاده میکنند و دهک دهم پردرآمدترین هم بیشتر از همه استفاده میکند.
این موضوع نه تنها عدالت را در پی نداشته بلکه دقیقا نقطه مقابل عدالت اقتصادی است یعنی از فقیران پول بنزین ثروتمند هارا پرداخت میکنند.
لذا پرداخت یارانه سوخت باید اصلاح شده و به تمامی افراد جامعه طبق کد ملی و نه بر معیار خودرو موجود خانوار، پرداخت شود.
علی عباسیان، کارشناس بازار سرمایه
