به گزارش پایگاه خبری دنیای سرمایه گذاری آنلاین، بازار سرمایه به شدت از ضعف تحلیل رنج می‌برد و ناکارآمد بودن آن، یکی از مشکلات موجود است. تغییر سیاست‌های کلان پولی، مالی و ارزی در کشور باعث می‌شود، سهام برخی از شرکت‌های بورسی با سوددهی مناسبی همراه شود و در مقابل، سهام بعضی دیگر با مشکلات و چالش‌های جدی مواجه شوند؛ چون با تغییر در این سیاست‌ها و افزایش نرخ ارز، شرکت‌های بورسی می‌توانند در صورت صادرات محصولات خود، با افزایش سودآوری مواجه شوند، اما شرکت‌هایی که بخش عمده‌ای از مواد اولیه مورد نیاز خود را از خارج کشور تامین می‌کنند، با افزایش هزینه‌ها و در نتیجه، کاهش سودآوری مواجه شوند؛ از این‌رو باید به این موضوع واقف باشیم که در کدام‌یک از صنایع سرمایه‌گذاری کنیم تا در صورت تغییر این سیاست‌های کلی، سهام خریداری‌شده با کمترین ریسک معاملاتی مواجه شوند.
تغییرات نرخ سود بانکی، سطح عمومی قیمت‌ها یا حتی تغییرات نرخ بیکاری نیز باعث نوسان قیمت در بازار بورس ایران می‌شود. همگام شدن با قوانین بین‌المللی به جای قوانین جاری و فعلی بورس ایران می‌تواند به عنوان راهکار اساسی خروج از این بحران باشد. برداشتن دامنه نوسان قیمت و حضور ناظر و ایجاد دامنه نامحدود باعث می‌شود، فروشنده همیشه فرصت خروج از بازار را داشته باشد و خود همین موضوع موجب از بین رفتن ترس زیان بیشتر در روزهای متوالی می‌گردد و به سرعت بازار راه خودش را پیدا می‌کند. وقتی قوانین بین‌المللی اجرا شود، شرایط موجود متعادل‌تر شده و باعث عدم دخالت دولت در معاملات بورسی می‌شود. از طرفی، این سرمایه‌گذاران حقیقی هستند که میزان عرضه، تقاضا و صف‌ها را به وجود خواهند آورد یا آن را کنترل خواهند کرد؛ بنابراین رفتار سرمایه‌گذاران، در روند بورس تاثیر خواهد گذاشت.
رفتارهای هیجانی خریدوفروش در بورس به این بازار ضربه می‌زند. به هر میزان از رفتارهای هیجانی کاسته و به سمت رفتارهای همراه با منطق و با نگاه تحلیلی حرکت کرد، بدون شک در کنار عوامل دیگر تاثیرات خود را بر جای گذاشته و منجر به شکل‌گیری روندی مناسب بر پایه قیمت‌های کنونی خواهد شد؛ اما درصورتی‌که به رفتار هیجانی ادامه داده شود، کاهش پیش از پیش و متضرر شدن تعداد زیادی از سهامداران خرد را رقم خواهد زد. در این میان، ورود صنایع غذایی به بازار سهام، شرکت‌ها را تشویق به ارتقای کیفیت محصولات و حفظ ثبات کیفی تولید در حد استاندارد می‌کند. اگر شرکت‌های صنایع غذایی به بورس ورود کنند، شفافیت فعالیت‌های اقتصادی و اعتماد بیشتر مردم و مشتریان را شاهد خواهیم بود. به‌طور کلی، آینده شرکت‌های حاضر در بازار سهام به میزان زیادی به نوسانات آتی نرخ ارز، وضعیت برجام و تحریم‌ها بستگی دارد. با توجه به شرایط کنونی اقتصادی و رکود در برخی از صنایع، تامین مالی یا نقدینگی بنگاه‌های اقتصادی و تولیدی به یکی از مهمترین دغدغه‌های کشور تبدیل شده است.
مشکلات مربوط به تحریم و تاثیرات آن در بخش تولید، تجارت و مشکلات ارزی، باعث شده نیاز بنگاه‌ها به تزریق نقدینگی، بیش از پیش شود و راهکارهای مختلفی نیز برای تامین مالی آن صورت گیرد که در همین راستا، هدایت پول‌های سرگردان به سمت بازار سرمایه و تامین مالی شرکت‌های تولیدی می‌تواند در نهایت به رونق اقتصادی و تولیدی کشور منجر شود. به اعتقاد بنده، بهترین راه برای هدایت حجم موجود نقدینگی در کشور به سمت تولید، روش تامین سرمایه برای واحدهای تولیدی از طریق بازار سهام است. بازدهی سرمایه‌گذاری در بورس در بلندمدت بیش از بازارهای رقیب است.
لازمه حضور شرکت‌ها در بورس، شفاف بودن فعالیت‌های آن‌ها است که از این طریق می‌توانند بخشی از نقدینگی موردنیاز خود را تامین کنند. بورس در حال حاضر رقیب جدی برای سیستم بانکی محسوب می‌شود و اگر از این بستر استفاده نکنیم، متضرر خواهیم شد. ورود مردم به بورس به سود سیستم بانکی است، زیرا شرکت‌ها نقدینگی خود را به‌عنوان حساب جاری وارد بانک‌ها می‌کنند. در صورتی که شرکت‌ها تمایلی به عرضه سهام خود در بورس نداشتند، می‌توانند پروژه‌ای را در بورس عرضه و برای هر فعالیت خود از مشاور و متخصص استفاده کنند. باید از شرکت‌هایی که قصد ورود به بورس را دارند، حمایت مالی، معنوی و مشاوره‌ای صورت گیرد. اکنون بازار سرمایه به عنوان یک ابزار برتر برای تامین مالی دولت، جهت فروش دارایی‌ها و شرکت‌هایش مطرح است و چنانچه دولت بتواند از این فرصت جهت افزایش بهره‌وری و تامین مالی شرکت‌ها استفاده کند، روند بازار سرمایه حتی می‌تواند بیش از پیش تقویت شود.
دکتر مهدی کریمی تفرشی رییس کارگروه کسب‌وکارهای جاده ابریشم سازمان ملل- یونسکو
انتهای پیام/
